Plaatjes en praatjes: januari & februari 2019

> Hoe een gezellig ontbijtmoment kan eindigen in het ziekenhuis. Mon heeft dan ook mieren in zijn gat. En die rosse mieren besloten in een impulsief moment op de rand van zijn Tripp Trapp te gaan zitten. Te laat om in te grijpen, zag ik hem achteroverkantelen. Ka-boem, met zijn achterhoofd op onze betonvloer. Wat een klop! En toen ging de bel: ons brunchbezoek was daar. In tegenstelling tot eten binnen happen, stond dat bezoek even later eten op te ruimen dat Mon naar buiten hutste. Respect Nele Watty! En eeuwige dank. Ook om onze spullen te helpen samenrapen zodat we snel naar spoed konden met ons voddenventje – plakkerig, jammerend en slaperig. Gelukkig kwam hij er met de schrik vanaf, en met zes lange observatie-uren in een ziekenhuisbedje.

> Twee is hij al. Twee! En wij hebben dit prachtexemplaar gewoon op deze doldraaiende aardbol gezet. Soms kan ik het nog altijd niet geloven. Hoe traag bepaalde momenten passeren (vooral in het holst van de nacht) en hoe snel alles tegelijk gaat. Hoe veel hij al kan (die conversaties zijn echt hilarisch) en hoe hard hij ons tegelijk nog nodig heeft. Hoe veel te schattig hij is, behalve die paar keer per dag dat hij verandert in een woedend nee-monster. Al twee jaar. Nog maar twee jaar. En al zo extreem onmisbaar, onvervangbaar, onvoorwaardelijk. Happy birthday little Monkey!

> Scholen afschuimen rond Wetteren. We moeten Mon inschrijven voor school, want in september loopt hij de schoolpoorten binnen met zo’n oversized boekentas. En dat betekent dat Sven en ik ons huiswerk doen. Er staan drie scholen op ons lijstje, dus gaan we schoolsnuisteren: wat is de visie, wie geeft er les, hoe gaan ze om met de kinderen, hoe groot zijn de klassen, is er genoeg groen om te spelen en met welk gevoel gaan we buiten? Leefschool Eureka en Leefschool Oosterzele krijgen het beste rapport. De denkwijze spreekt ons aan: meer vanuit het kind, wat niet betekent dat er geen regels of grenzen zijn – want dat denken mensen vaak bij een methodeschool. De eindtermen zijn dezelfde, de aanpak is gewoon anders. Leuker volgens ons, dus hopelijk versieren we een stoeltje voor Mon in de eerste kleuterklas (met max. 24 leerlingen). Duimen maar! (En ja, dat ben ik met mijn oudste broer op die schoolfoto.)

> Zo(o) onder de indruk. We gingen voor het eerst met Mon naar de dierentuin: naar Planckendael. Hij kent intussen veel dieren uit zijn boekjes, dus dachten we dat hij wel enthousiast ging zijn over deze gezinsuitstap (inclusief vake, oma, neefje, buggy én bolderkar). En we hadden gelijk: hij was echt onder de indruk … vooral van de vele vissen die hun mond wijd kwamen opensperren aan het wateroppervlak. Die exotische ‘eloon’ (ik vertaal: leeuw) die achter dat water vol vissen lag te rusten bleek minder interessant. Daarnaast kon hij niet zwijgen over ‘ewefant kaka daan’ (ik vertaal: de olifant heeft kaka gedaan). En wij vergeten ook niet hoe híj daar kaka heeft gedaan – thank god voor verzorgingskotjes met stromend water en veel wc-papier!

> Lekker uitgebreid babbelen en brunchen. Zoek je ook soms een leuk adresje om te brunchen of lunchen met een vriend(in)? Wij hebben het gevonden: Lebrunch, op een zonnig hoekje in Gentbrugge – waar je zelfs gratis parkeert onder de brug. Heerlijk! Moeder en dochter houden het samen open: mams bedient, dochterlief kookt. En ze doen het met zoveel liefde, dat proef en voel je in elk verzorgd detail. Ook het groen gepimpte interieur bracht ons onmiddellijk in de juiste sfeer. En blijkbaar kan je bij goed weer ook buiten zitten. Aanradertje dus! Maar niet te veel doorvertellen hé, want er is niet zó veel plaats ;).

> Onbetaalbare momenten. Diezelfde kotskuisende Nele Watty van het ziekenhuisontbijt hierboven, die neemt ook zalige foto’s. Ze heef een scherp(stellend) oog voor leuke momentjes, vangt mooi licht in een nog mooier kader en mengt zich op zo’n natuurlijke spontane manier. Die zes uur wachten in het ziekenhuis met Mon werd dan ook een heel stuk warmer, toen ze ons de fotoreportage doorstuurde die ze van ons gezin maakte in mei 2018. Benieuwd? Terecht! Nieuwsgierigen kunnen hier meekijken, het wachtwoord is ‘monneman’.