> Niet december maar november was hier de donkerste maand van het jaar. Ook al is het mijn verjaardagsmaand, een cadeau was het niet. Helse nachten van twee kinderen die elkaar aflossen in het kampioenschap ‘moeke wakker maken’. Een zieke oudste, een groeispurt-jongste én een bikkelharde borstontsteking – die ik mag uitpakken aan zee op … Lees verder
> De aandacht verdelen. Het is zoeken naar een nieuw evenwicht met een huid- en borsthongerig mannetje erbij. Want onze oudste, Mon, is ook best nog klein (twee jaar en acht maanden). Tot hier toe kreeg hij de grootste schep uit onze warme pot aandachts- en liefdespuree. En toen kwam zoontje nummer twee. Voorlopig gaat het … Lees verder
> Een monsterstap voor zoon(- en moeder)lief. Maandag twee september: de eerste dag school voor Mon. We kiezen bewust voor een halve dag, om wat te wennen. Onze kleine man laat zich trots dragen door vakes sterke armen, moeke draagt zoon twee in haar ‘sterke’ buik. Op Mon zijn kleine schouders rust al een zak … Lees verder
Vijf magere maanden hebben we gewacht op jouw streepje. En toen zagen we het dubbel en dik: twee blauwe lijntjes op de zwangerschapstest. Genoeg voor een koude rilling en warme vloedgolf in de onderbuik. Daar waar jij onzichtbaar nestelt in de kamer die jouw broer twee jaar geleden inwijdde. Twee handen in één buik, twee voeten en tien tenen. Een combinatie van onze genen. Het blijft een wonder. We donderen dan ook figuurlijk van onze stoel als dit zonnige nieuws ons huis verlicht. Babyboom, kaboem. Spijtig genoeg valt ons zoontje Mon op dat moment letterlijk van zijn hoge stoel. Trip trap drop naar beneden, hard met zijn hoofd op de betonnen vloer. Lees verder
> Zoo onder de indruk. Als je zelf kleine kotertjes hebt, is het moeilijk om onverdeelde aandacht te geven aan die van een ander. Zoals ons petemetekindjes Flor (van wie ik meter ben) en Jeanne (van wie Sven peter is). Daarom trakteren we voor hun verjaardag graag op een herinnering, naast een cadeautje met een … Lees verder
> Grote vakantie = toilet nummer twee en een terras (de foto is van vorige grote vakantie, maar ik vond die twee poepkes wel toepasselijk). Hell yeah, mijn man is een klusser! Dus installeerde hij in het begin van zijn grote lerarenvakantie ons tweede toilet boven, zo hoef ik ’s nachts niet meer met mijn … Lees verder
> Zo vader, zo (klein)zoon … zo dochter. “Of ik drie interviews wilde afnemen en uitschrijven voor Nina (de weekendbijlage van Het Laatste Nieuws) naar aanleiding van Vaderdag?” Euh, graag! Dus stelde ik onder andere mijn vader en broer de vraag: die spenderen hun werkdagen samen in het familiebedrijf. En daar leg ik sinds kort ook … Lees verder
Al meer dan 6 maanden zwem je baantjes in mijn buik. Eerst rustig, de laatste maanden heel wat heviger. Precies of je crawls trekt met stevig trappende armen en benen tegelijk. Jouw ritmische slagen en stoten doen me denken aan het lieve konijntje uit Bambi, dat spontaan gaat stampen van enthousiasme. Zo interpreteer ik het … Lees verder
> Even de bewoonde wereld in, zonder kind. Sven en ik gingen 2 nachten samen op citytrip naar Antwerpen (het is al zo ver gekomen met onze vermoeidheid dat we in nachten tellen). Niet om als toeristen in eigen land de stad rond te toeren. Wel om te chillen met ons kindervrije ouderbillen. We twijfelden … Lees verder
Lieve Mon Wat een koppig koddig karakterventje ben je toch. Toegegeven, we vloeken er soms op. Maar je bent zo heerlijk jezelf. Intens. Expressief. Uitgesproken. Volhardend. Soms snel gefrustreerd – wat zich uit in een luide ‘maar alééé’. Een bommetje energie dat af en toe ontploft. Dan eindig je plat op de grond, met gebalde … Lees verder
