Water bij de wijn

Een lange relatie is als een goede wijn.

Eens je de godendrank ontdekt, krijg je er niet genoeg van. Elk voorzichtig nipje smaakt naar meer. Zo fris, fruitig en zoet. Je loopt de hele dag met je hoofd in de wolken … en in de wind. Love drunk. Het doet er niet toe wat kenners zeggen: jij houdt van deze wijn zoals hij is. In al zijn geuren en kleuren. Een puntje van kritiek? Dat heb je (nog) niet.

Hoe meer je van wijn leert kennen, hoe meer subtiele toetsen je ontdekt. En – al smaakt jouw kwaliteitswijn steeds beter – je spuwt al eens iets uit omdat je het wat zat bent. Is jouw fles eerder halfleeg dan halfvol? En zie je vooral de bodem? Dan durft je hoofd afdrijven naar ingrediënten en beloftes op een andere fles. Het glas lijkt soms groener aan de overkant, maar dat is het niet.

Het glas lijkt soms groener aan de overkant, maar dat is het niet.

Het aanbod is groot: je hebt ontelbaar veel soorten wijn. En op lange termijn … word je (van) elke drank af en toe een beetje zat. Geef mij dus maar mijn favoriete fles, daarvan ben ik zeker. Dan drink ik mij lekker warm vanbinnen. Want hoe meer ik ervan proef, hoe meer ik hem apprecieer. Elke smaak, elk klein kantje, elk voorspelbaar of verrassend element. Love it!

Wijnkenner of niet? Ik kan duizend boeken lezen over wijn en zijn. Voor mij is het de smaak die het hem doet. Het gevoel dat door je lijf speelt als hij je tong streelt. En jou achterlaat in een heerlijke roes – rode blos inbegrepen. Hij helpt je ontspannen of geeft net wat extra moed. En heb je er even genoeg van? Dan smaakt hij daarna nog zo goed.

Een lange relatie is wat je er zelf van (s)maakt.
Mijn pittig druifje: ik drink je graag.

Oh you’re in my blood like holy wine
You taste so bitter and so sweet
Oh I could drink a case of you darling
Still I’d be on my feet
Oh I would still be on my feet

– Joni Mitchell, A Case of You